ESKİ MEKTUPLAR 2

ve eski mektuplar geldiii. Okuyunca bi tuhaf oldum, okudukça daha bi tuhaf. Duygulandım, gurulandım, özledim.

ne olmuşta bu kadar kendini ifade edemez olmuştum acaba. ifade sıkıntısı yanlış oldu, ifade de darlık demek daha doğru. 2004-2005 yıllarında yazılmış mektuplar bunlar. insanın okudukça açılması gerekmez mi? ben okudukça, öğrendikçe daralmışım sanırım.

Mektuplardan alıntılar ama sizin için değil kendim için, çünkü arkadaşım geri götürecek onları:(


"sözlerimi geri almak istiyorum, hemde tüm güzel sözleri. Onları daha çok hakeden insanlara söylemek istiyorum, ama aynı zamanda daha önce kimseye de söylememiş olmak. Çok mu zor?"

"Fazla sıradan olacak belki ama, bi dilek hakkın olsa ne dilerdin? Benim dileğim her dönem için değişirdi ve değişeceğini bildiğimden hemen kullanmak istemez ve son kullanma tarihini geçirirdim. Ama bu aralar dileğimi başkasının hayatını değiştirmek için kullanmak istiyorum. Onun iyiliği için değil, kendim için, mutlu olmak için. Bencilliğimden yani..."

"umursamaz olmak istiyorum. Sevildiğimi bilip şımarmak istiyorum. Sevmek istiyorum korkmadan, bıkmadan, vazgeçmeden, umursamadan. Söylemek istiyorum herşeyi pervasızca. Ne olacağını düşünmek istemiyorum. Sonrasını, öncesini düşünmek istemiyorum.

sadece mutlu olmak ve benimle mutlu olunduğunu görmek istiyorum. Mutlu etmek istiyorum..."